PLOEG

Zondag19/02/2017    :    Nossegem    -   Gr. Vossem

Een wedstrijd op een zondagmorgen om 09:30. Het is en blijft elke keer opnieuw een uitdaging. Ook deze keer weer. Een verplaatsing naar Nossegem. Als je de opwarming van de tegenstander bekeek dan voelde je gewoon dat dit geen makkelijke wedstrijd zou worden. We moesten dus zeker van in het begin wakker zijn. In de kleedkamer werd dan iedere speler ook op zijn/haar uit te voeren taken gewezen.

Het was u van bij de opwarming wel duidelijk dat iedereen van de Greunsjotters er wel degelijk zin in had. Er werd stevig en goed opgewarmd wat eigenlijk een voorbode is van een goede en leuke wedstrijd.

Opnieuw moesten we op zoek om een zo goed en uitgebalanceerd elftal op het terrein te krijgen. Onze Spaanse Mateo, speelgerechtigd maar op vakantie, een goed bezig zijnde Callum en een zieke Alex waren deze week toch drie niet te onderschatten afwezigen. Toch het elftal waarmee de wedstrijd begon + de bank gaf ons toch het vertrouwen in een goede afloop.

Mathias, het sluitstuk van onze defensie. Jarne en Glauke vormen het centrale koningskoppel. Loic en Lucas de steeds beter wordende backs. Aljosa, een beetje ziekjes dus op karakter, samen met Jad en een stevig Peter Bas de driehoek op het middenveld Robbert in de spits moest klaar staan om de voorzetten van de flanken Matheo en Hidde binnen te leggen. Dexter en Jorre hielden zich klaar om met de nodige en juiste focus in te vallen.

Normaal begin je dan een wedstrijd met een 0-0 stand. Wij niet. Wij vinden het leuker om met een doelpunt achter te beginnen. Dat was althans hetgeen de coach dacht toen we vanuit het middenveld en via onze defensie de tegenstander gewoon vrijgeleide gaven aan de tegenstander om de bal simpel in het net te leggen. 1-0 na nog geen minuut spelen. De tegenstander juichde harder dan de opstijgende vliegtuigen op het nabijgelegen vliegveld van Zaventem.

Maar daar waar bij vele ploegen zo'n achterstand de benen zouden verlammen, werkte het bij ons, eerder inspirerend. We begonnen echt na 5' te voetballen en hoe... Hidde dweilde zijn flank af als een jonge hinde op jacht naar een prooi. Pieter Bas won duels en verstuurde voorzetten zoals Cruyff het nooit deed. Aljosja schuwde geen duel en de jarige Jad liet zich ook niet doen. Achteraan STOND de verdediging er weer. We dwongen meer dan een paar kansen af en in de 19de minuut scoorde Hidde mooi op een assist van Pieter Bas de verdiende gelijkmaker.

Na 20' kwamen Jorre en Dexter in voor Matheo en Loic. Robbert ging op 11 spelen vermits Jorre op zijn '9' ging staan. En we bleven doorgaan. Toch moesten we zeker opletten voor de te duchten tegenaanvallen van Nossegem.

Gelijk bij de rust. In de kleedkamer werd er vooral op het goede gehamerd. De werkpunten, die wisten onze spelers zelf wel. Het begin van de tweede helft bewees dit. 

Jorre kwam terug op de bank plaats nemen. Aljosa kon niet meer verder. Deze jongen voelde zich echt niet goed. Loic nam terug zijn plaats in op de linksback. Pieter Bas werd terug gebracht op 6 omwille van zijn duelkracht en Robbert ging op zijn derde positie spelen vandaag, nl 10. Dexter nam de punt voor zijn rekening

Na 6' kon Dexter de bal brengen tot bij Jad en jawel de voorsprong was een feit. Hier en daar kon je het woord "Eindelijk" al horen. Lang konden we niet van onze voorsprong genieten want in minuut 50 scoorde de thuisploeg de gelijkmaker. Er was echter wel een "handsgeurtje" aan. 

Na een zoveelste bal in de zestien van de tegenstander zag de scheidsrechter een handsbal van Nossegem en legde de bal onverbiddelijk op de stip. Jad twijfelde niet en de 2-3 stond op het bord. Dit was het sein om door te duwen. We voelden gewoon dat het kon. In de 64ste minuut ging Dexter doorjagen op de hun keeper en dit loonde. Hij kon rustig de dubbele voorsprong in het mandje legen 2-4 met nog 16' te gaan. Deze 16 minuten werden gewoon een streling voor het oog. Hidde, na een assist van Mathias, jawel Mathias en opnieuw Jad, deze keer op aangeven van Robbert brachten de stand in minuut 72 en 77 op een 2-6 stand. Een kleine vorm van onoplettendheid zorgde ervoor dat Nossegem kon milderen tot 3-6.

Een tweede overwinning op rij die uitbundig werd gevierd door de spelers en de meegereisde supporters. Het doet altijd deugd om te winnen, maar weeral het is opnieuw de manier waarop dat heel veel deugd doet EN doet hopen op een zeer mooie voetballende toekomst.

Zaterdag 11/2 :        Moorsel     –      Gr. Vossem   :     2-  4

“Moorsel – Vossem”, 2 clubs uit Tervuren. Iedereen kent wel iemand bij te tegenpartij, kortom een derby. En van derby’s weet je gewoon, dit wordt iets speciaals. Zowel Moorsel als wij gingen op zoek naar onze eerste overwinning na Nieuwjaar. Een overwinning die we bij de U15 van Vossem eigenlijk wel eens zouden verdienen na het goede spel EN de trainingsarbeid van de voorbije weken.

Vermits er nog andere wedstrijdjes bezig waren moesten we de opwarming laten doorgaan op een “moerasje” achter de kleedkamers. Niet echt ideaal als opwarmer maar zeker geen verwijt richting de tegenstander. We waren al blij dat er überhaupt mogelijkheid tot opwarmen was. Het afwerken op doel konden we wel al uitvoeren op het terrein zelf.

Nadat de scheidsrechter zichzelf even kwam voorstellen stonden beide ploegen vol ongeduld te wachten om aan de wedstrijd te beginnen. “Maar waar was opeens de scheidsrechter?” kwam bij velen van ons op. Na een 5’ kwam hij opdagen en de wedstrijd kon starten.

De opstelling waarmee we van start gingen, was als volgt. In doel, de wederoptredende Mathias. Lucas en Loic namen 2 en 5 voor hun rekening. Het centrale duo bestond uit Jarne (bij afwezigheid van Senne, die er samen met Dexter wel als toeschouwer was, als kapitein) en Glauke (die voor deze belangrijke wedstrijd zelfs een belangrijke tennistraining voor liet). Callum op 6, Jad op 8 en Alex op 10 vormden de driehoek op het middenveld. Robbert en Aljosa de beide flanken en Pieter bas in de Spits. Matheo, Hidde en Jorre namen plaats op de bank.

Wat begon de wedstrijd goed………….voor de tegenstander. Na 2 ‘ na het minder goed wegwerken van een corner, stond er al 1-0 op de bordjes. De coach kon net een welgemeende “ God…Fried van Bouillon” voorkomen om uit te roepen. Gelukkig namen we nadien het heft in eigen handen en speelden we een 20’ zeer goed mee. We moesten wel weer opletten want Moorsel bleek ook een ploeg te zijn die zeer graag het kick en rush systeem toepast.

In het tweede kwart bleken wij dan weer net iets wakkerder te zijn dan onze tegenstanden. Na een zeer snelle omschakeling, zelden zie je zo snel in zelfs hogere reeksen, kon Alex scoren na een assist van Hidde. Mooi uitgevoerd en verdiend 1-1. Dat tweede kwart namen wij het intitiatief en we kregen kansen. Dit werd in minuut 34 beloond na een doelpunt van Hidde op corner van Jad. Eindelijk, we stonden op voorsprong.

Tijdens de rust werden de nodige bijsturingen gedaan. De combinaties mochten nog iets vlotter en de flanken mochten nog iets meer opgezocht worden. Kans krijgen rond de 16 is dan ook daadwerkelijk trappen en geen ‘tikki takki’ tot de bal over de doellijn gaat.

Na de rust grepen we de thuisploeg bijna onmiddellijk bij de keel. In de 44ste minuut, na een combinatie in de 16 nota bene ( niet echt goed geluisterd tijdens de rust maar in dit geval “gelukkig maar”) kon Alex na assist van Pieter Bas de 1-3 binnen trappen. Net voor het einde van het derde kwart werd het zelfs nog 1-4 door onze gelegenheidsspits Pieter Bas. 1-4 wedstrijd gespeeld zou je denken. Antwerp – Vitoscha Sofia in gedachte weet je gewoon dat het nooit gedaan is in het voetbal.

In het laatste kwart bleef Moorsel dan ook komen en hun doelpunt in de 65ste minuut was dan ook verdiend. 2-4 en jawel toch nog niet helemaal gerust. Toch hielden onze spelers het hoofd koel en waren we allemaal blij toen de scheidsrechter de wedstrijd affloot.

2-4, een mooie en jawel verdiende zege, maar toch zien we nog werkpunten. En op die werkpunten zullen we met veel enthousiasme, want dat tonen onze spelers wel, blijven trainen.

Nog wel even vermelden dat, ondanks het een derby was het een enorme sportieve wedstrijd was. Naast het veld viel het echt op dat supporters er stonden voor wat ze moeten doen, nl supporteren. Een welgemeend compliment naar de aanwezige toeschouwers dus.

Zondag 05/02/2017:       Gr Vossem     –      Bertem Leefdaal

Eindelijk eens een thuiswedstrijd in het nieuwe jaar. We waren er allemaal klaar voor om het op te nemen tegen de buren uit Bertem. Naar gewoonte was er geen scheidsrechter aangeduid. Het regelement zegt dan dat de bezoekers de keuze hebben. Na een korte babbel bleek dat er geen interesse was uit Bertemse hoek. Aymen zou opnieuw, na Huldenberg, de honneurs waarnemen. 

Door het afzeggen van Hidde was het opnieuw een beetje puzzelen geblazen in de selectie. Maar toch moeten we stellen dat we zeker een valabel elftal konden opstellen. 

Lewie nam voor de tweede opeenvolgende keer de plaats in van de geblesseerd, maar opnieuw aanwezig Mathias. Lucas ging spelen op de rechtsback. Callum nam de linksback voor zijn rekening. Centraal gingen Glauke en Jarne ervoor zorgen dat alles mooi gesloten bleef. Het middenveld werd bevolkt met Aljosa (6), Pieter Bas (8) en Jad (10). De vleugels waren de verantwoordelijkheid van Senne (11) en Robert (7). Diepe spits was opnieuw Alex.

Vossem begon zeer sterk aan de wedstrijd en het was al van bij de eerste aanval raak. Na 3’ stuurde Aljosa Senne weg, die met een licht buitenspelgeurtje, alleen op weg mocht richting Bertemse doelman. 1-0  een droomstart. De trainer en supporters van Bertem Leefdaal dachten hier wel anders over en Aymen kreeg nogal wat verwijten naar het hoofd geslingerd. Dit ging van “Schande tot diefstal”. Jammer dit te moeten horen tijdens een JEUGDwedstrijd en dan nog van een Jeugdtrainer. Maar ja… . De spelers van de bezoekers lieten het echter niet aan hun hart komen en op maar liefst 3’ werd de achterstand omgebogen in een voorsprong. Met die 1-2 stand werd dan ook het eerste kwart afgesloten. 

Loïc werd op 5 ingebracht en Matheo op 7. Jad en Robbert kwamen zitten. Callum schoof door op positie 10. In 10 ‘ dolle minuten waarin Vossem kansen kreeg en Bertem hun geliefkoosde lange bal naar boven haalde ging het snel naar een 1-5. Je zou dan denken dat de kopjes naar beneden zouden gaan bij de thuisploeg. Maar neen, onze jongens en meisje vochten terug. In minuut 37 scoorde Senne zijn tweede vanop de stip na een zuivere penaltyfout. Op slag van rust kon opnieuw Senne, die eindelijk “zijn lijn” had gevonden de 3-5 enig mooi binnen tikken.

Tijdens de rust bespraken we dat we zeker nog niet mochten opgeven. Alles was nog mogelijk. Dit zeker met het voetbal dat we brengen. Ok, er zijn schoonheidsfoutjes, maar het is een feit dat wij proberen te voetballen vanachter uit, zoals het eigenlijk hoort bij een jeugdploeg. Glauke vroeg zelf, verstandig van haar, om een 20’ te komen zitten om haar voet een beetje rust te gunnen. Jad nam opnieuw zijn positie op 10 in. Lucas ging ook naar de kant en werd vervangen door Robert. Callum, polyvalent als hij is schoof naar 4, zijn derde positie al in deze wedstrijd.

9’ ver in het derde kwart, dat de thuisploeg eigenlijk aan het domineren was, maar toch was het Leefdaal dat opnieuw scoorde. Een zeer snelle flank met een goed schot knalde droog de 3-6 op het bord. Lewie viel hier totaal niets te verwijten. In minuut 54 lanceerde Jad zeer mooi Alex. Die liet de kans niet liggen en opnieuw zaten we in de wedstrijd 4-6. Het viel nu echt op dat de entourage van Leefdaal een beetje zenuwachtig werd en bijna elke beslissing van Aymen, die het naar onze mening gewoon goed deed als referee, werd gewoon in twijfel getrokken met bewoordingen die niet echt voor herhaling vatbaar zijn. 

Voor het laatste kwart waarin we alles op alles gingen zetten kwam Glauke terug op 4 terecht. Lucas kwam terug op zijn rechtervleugel. Alex ging nu positie 10 innemen en Pieter Bas ging op 9 even druk gaan zetten op hun centraal duo. Jad ging naast Alex op 8 spelen. Callum, onze allrounder vervolledigde de driehoek op 6. Hoe we ook probeerden en hoe positief we ook bleven, het was opnieuw, na de zoveelste lange bal nota bene, dat Leefdaal de 4-7 op het bord plaatste.

4-7 verliezen, je zou kunnen zeggen, weggespeeld, niets is minder waar. Wij staan in Vossem voor verzorgd jeugdvoetbal en we zullen deze kaart blijven trekken. Op training zullen we nog meer ‘opbouwvormen’ gaan instuderen en onder het mom dat ‘voetbal uiteindelijk’ altijd wint is nu de terugwedstrijd al met stip genoteerd. Onze spelers mogen opnieuw terug kijken op een verdienstelijke prestatie. Ok, als ouders en speler en jawel ook als coach is winnen leuk, zeer leuk zelfs. Maar laat ons heel eerlijk zijn, Leefdaal heeft zeker de overwinning niet gestolen. Een aparte stijl, ok, maar niet gestolen. Wij zullen er alvast iets uit leren.

Toch nog opnieuw een speciale “dank u wel” aan Lewie. Jongens toch wat een uitstraling in dat doel. Schitterend om hem bezig te zien. Hij heeft de Mathias, die normaal gezien volgende wedstrijd terug in doel zal staan, zeer waardig vervangen. Hopelijk neemt hij heel wat geleerde zaken mee naar zijn eigen ploeg, de U13. Aymen, gelegenheidsscheidsrechter kreeg van de nummer 12 van de tegenpartij nog , jammer genoeg, een niet mis te verstane negatieve boodschap. Dit werd wel even gemeld aan hun coach. Hopelijk wordt deze jongenman duidelijk gemaakt dat dit niet thuis hoort op een voetbalwedstrijd. Aymen heeft wat mij betreft zeker correct gefloten.

Bij het afscheid heb ik me als coach wel naar de coach van de tegenpartij gericht. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat bij het niet aanduiden van een scheidsrechter in de terugmatch wij zullen afzien van ons recht om er ene aan te duiden. Het zal Bertem Leefdaal zijn die een referee moet afvaardigen. We zijn allemaal benieuwd of dit even correct zal verlopen als bij Aymen. Ik ga ervan uit van wel.

Volgende week zaterdag om 14:00, DERBY, in Moorsel. Wij zijn er klaar voor.

Wedstrijd 29 januari:  ERC Hoeilaart-  Gr Vossem       12-2

Een wedstrijd op zondagmorgen, na een avondje werken op het eetfestijn van de Greunsjotters, niet echt makkelijk. Maar we gingen er het beste van maken. De 14 geselecteerden waren zeker gemotiveerd. Alleen moeten we Alex nog het verschil leren tussen een uit- en een thuiswedstrijd. Hij stond namelijk op tijd op de afspraak, alleen stond hij in Vossem terwijl de match in Hoeilaart zou plaats vinden.

De opwarming werd zeer goed aangevat. Het was een plezier om te zien dat iedereen vandaag het beste van zichzelf wilde geven. Zeker onze "vervangkeeper" en dit is veel positiever bedoeld dan dat het kan klinken bij het lezen. Lewie stond klaar om te bewijzen dat hij zeker het niveautje hoger aankan.

Feit is wel dat we met een mengeling van eerste-en tweedejaars aantraden tegen een volledige groep tweedejaars. Makkelijk ging het dus niet worden.

De opstelling bestond uit Lewie in doel. Lucas (2) en Loîc (5) waren de twee backs. Het centrale duo werd deze week gevormd door Glauke en Pieter Bas. De driehoek op het middenveld werd gevormd door Jarne (6), Callum (8) en Alex (10). Matheo J en Senne namen de 2 flanken voor hun rekening. In de spits stond Robbert. Op de bank gingen Ben en Dexter plaats nemen.

De studieronde, die vooral gedomineerd werd door Hoeilaart , eindigde al na 7' bij een voorsprong voor de thuisploeg. De reactie op dit vroege doelpunt bleef echter niet uit. In minuut 11 lobte Senne enig mooi de gelijkmaker binnen. Lang konden we er niet van genieten want op het kwartier stond de thuisploeg opnieuw op voorsprong. in het tweede kwart waarin we volledig weggespeeld werden scoorde de thuisploeg maar liefst 5 keer. We gingen rusten met een 7-1 stand.

Wat zeg je dan tijdens de rust als coach. De waarheid. We zagen goede dingen maar we zagen ook nog veel punten voor verbetering. Ik denk hier spontaan aan de zuiverheid van inspelen, het in positie blijven lopen, balletje het werk laten doen, bewegen zonder bal,....kortom oefenstof genoeg. Maar we zagen ook een ploeg die wilde voetballen en ondanks de grote achterstand ervoor bleef gaan. Getuige was een een verdedigende spurt van 60 meter van Pieter Bas. Dit werd geapprecieerd door de coach, want welke speler doet nog zoiets leuk bij een 7-1 achterstand. Juist een speler van de U15 van Vossem. Dat geeft je als coach toch een teken  dat het goed zit.

In de kleedkamer werd er dan ook zeer positief onderling gesproken. De spelers vroegen op een zeer correcte manier of ze een wissel mochten voorstellen. De coach ging er dan ook op in om Jarne centraal in de verdediging te laten post vatten. Pieter bas schoof door op 6. 

En jawel, ondanks dat we bijna onmiddellijk de 8-1 om onze oren kregen liep het beter. Je kan dan zeggen, 'kom we gaan nog een blok zetten' maar neen, op die leeftijd moet je echt voetballen en gaan voor de eerredder. EN dat deden onze jongens. Op karakter. Deze eerredder kwam er na een mooie vrije trap van Alex. De thuisploeg had wel voordien nog 2 keer de weg naar het net gevonden waardoor de score maar liefst 10-2 bleek te zijn. In minuut 68 en 80 maakte Hoeilaart nog 2 doelpunten. Eindstand een zeer zware 12-2 stand.

Hoeilaart verdiend en op een sportieve manier gewonnen; Dat geven we toe. Geen probleem. Toch mogen we verzachtende omstandigheden inroepen. Glauke speelde het laatste kwart met pijn. Met Aljosa, Jad en Hidde waren er toch 3 belangrijke pionnen niet bij die vorige week niet slecht speelden in Huldenberg. Daarenboven wachten we nog tot de "Spaanse Matheo" speelgerechtigd gaat zijn.

We maken ons sterk dat we nog wedstrijden tot een goed einde gaan brengen. Tenslotte nog een welgemeende dank u wel aan de Lewie die ons uit de nood is komen helpen in doel. Lewie, wij onthouden de vele ballen die je wel pakte. Eigenlijk, we moeten eerlijk zijn, denk ik dat je bij de 12 tegendoelpunten slechts bij eentje in de fout bent gegaan. En dat mag, want wij, Vossem, wij gaan leren uit onze fouten. We komen er sterker uit. 

Ook het vermelden waard is een sterk staaltje groepssfeer. In plaats van lekker in bed te blijven liggen op een zondagochtend, stond Mathias, aan de ribben geblesseerd, toch maar mooi zijn ploegmaats aan te moedigen. Schitterend is dat.

Volgende week wacht Bertem Leefdaal. Eindelijk nog eens een thuismatch.

Wedstrijd 22 januari:  OHR Huldenberg-  Greunsjotters Vossem        7-4

Een eerste wedstrijd, in een hogere reeks viel ons te beurt. We mochten op bezoek bij de buren van Huldenberg. Twee bevriende coaches die beide met de overwinning wilde pronken, maar toch voorkeur geven aan mooi voetbal. Het beloofde een mooie wedstrijd te worden. En dat werd het ook.

Het was koud, bitter koud in Huldenberg. De jongens, zowel op het veld als op de bank klappertanden. Maar gelukkig konden we ons verwarmen aan wat er ons op het terrein werd voorgeschoteld.

De opstelling van Vossem: Mathias nam plaats in doel. Voor hem het centrale duo Hidde en Glauke. De 2 backposities werden ingenomen door Loic op links en Jarne op rechts. Driehoek op het middenveld werd gevormd door Aljosa (6), Senn (8) en Jad op 10. Lucas en Matheo J waren de flankaanvallers; in de spits speelde Alex. Jorre en Benjamin vervolledigden de groep.

We begonnen eerlijk gezegd niet al te goed aan de wedstrijd want voor ze goed en wel op gang werd gefloten door gelegenheidsscheidsrechter Aymen, stonden we al 1-0 in het krijt. We waren 2' bezig. Zes minuten later bracht Alex de bordjes in evenwicht. Juist geteld 4' konden we genieten van de gelijkmaker of we stonden weer op achtervolgen en nog 5 minuten later stond het 3-1 voor Huldenberg. Niet eens onverdiend. Het tweede kwart was er eentje voor Vossem. We begonnen rustiger te voetballen en lieten het balletje rustig rond gaan. Dit had als gevolg dat we tussen minuut 35, waarin Alex de aansluitingstreffer lukte en minuut 40 waarin Alex ons op voorsprong bracht, Huldenberg echt even van het kastje naar de muur hebben gespeeld. Senne maakte tussendoor de gelijkmaker. We gingen rusten met een 3-4 voorsprong.

Wat er in het derde kwart gebeurde, daar moeten we met z'n allen toch nog eens over nadenken. In 2 dolle minuten van Huldenberg ging het plots van 3-4 naar 5-4. Deze achterstand konden we niet meer goedmaken, ondanks verwoedde pogingen. Een zeer goede keeper bij de thuisploeg hield ons tot 2 keer toe van de verdiende gelijkmaker. De 6-4 en de 7-4 kwamen er op 5 en 2 minuten voor tijd. Een periode waarin we risico's namen door met 3 achteraan te gaan spelen. De efficientie van Huldenberg moet hier toch wel even in de verf gezet worden. Ook dat is belangrijk in het voetbal.

Samenvattend: we zagen een leuke en faire wedstrijd en dit van de 2 ploegen. We hoorden zeer sportieve supporters en dit ook van beide ploegen. En na de match, toch 2 tevreden trainers. De ene had wel de overwinning op zak, maar beide waren gelukkig omdat er op vrij regelmatige basis toch wel iets te zien was, wat leuk was en op goed voetbal trok. 

Wat onze jongens, en meisje, betreft: met deze ingesteldheid EN geleverde inspanningen op training staan ons nog mooie zaken te wachten. Blijf deze ingesteldheid aanhouden mannen (en meid)

uitslagen

RANKING

Geboortejaar:
2002-2003

Trainer:


Tel:

Ploegafgevaardigde:
Abel Martinez
mail
tel

Training:
Maandag: 18u00 - 19u30
woensdag: 18u00 - 19u30

Thuiswedstrijden:
Zondag 09u30
11 tegen 11 - volledig terrein - 4 x 20'